دو اصلاح مهم مربوط به مصارف بودجه هست که عبارتند از: تملک دارایی سرمایه‌ای؛ و اعتبارات هزینه‌ای. دارایی سرمایه‌ای هزینه‌ای است که در آینده به سرمایه دولت بدل می‌شود. برای مثال ایجاد بنایی تازه، تهیه تجهیزات مورد نیاز و یا طرح‌های توسعه از جمله موارد تملک دارایی سرمایه‌ای است. به زبان ساده می‌توان آن را هزینه عمرانی نامید. از سوی دیگر اعتبارات هزینه‌ای هزینه‌های جاری دولت را در بر می‌گیرد؛ از جمله حقوق و دستمزد، هزینه‌های آب و برق، تلفن، انرژی و اینترنت و امثال آن.
دولت هرسال بودجه‌ای را به استان‌ها اختصاص می‌دهد که شامل هر دو نوع هزینه می‌شود. استان‌ها معمولاً درآمد خودشان را نیز دارند که اعتبارات لازم برای این نوع مصارف را فراهم می‌کند. بدین ترتیب بودجه استان هم صرف مخارج روزمره استانداری و نهادهای ذی‌ربط می‌شود و هم صرف عمران و توسعه استان، شهرستان‌های آن و شهرها و روستاهای استان می‌شود. بودجه عمرانی استان یکی از منابع تأمین بودجه طرح‌های محلی شهرها و روستاها نیز است. از این رو بودجه عمرانی استان تأثیری مستقیم بر زندگی شهروند ساکن استان دارد.
این مجموعه داده‌نما کل بودجه عمرانی استان‌های کشور - یعنی مجموعه بودجه‌ای که از طریق دولت تأمین شده و بودجه‌ای که از محل درآمدهای استان تأمین می‌شود - را با بودجه سال ۱۴۰۲ برخی سازمان‌های حکومتی که به مجلس یا دیگر نهادهای انتخابی کشور پاسخگو نیستند مقایسه می‌کند.
دیگر داده‌نماهای این مجموعه:
- مروری بر بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور: «شورای عالی حوزه‌های علمیه» و «مرکز خدمات حوزه‌های علمیه» به چه کسی پاسخگو هستند؟
- مروری بر بودجه سال ۱۴۰۲ کل کشور: سازمان بسیج مستضعفین به چه کسی پاسخگو است؟
این نهادها تشکیلات، پرسنل و هزینه‌هایی دارند که از بودجه عمومی کشور تغذیه می‌شوند بدون آن که مردم راهی برای نظارت بر عمل‌کرد یا مخارجشان داشته باشند.
سازمان تبلیغات اسلامی یکی از همین نهادها است؛ سازمانی عریض و طویل با بودجه‌ای بیشتر از بودجه عمرانی یازده استان کشور. پرسش این است که این سازمان چه کار می‌کند؟ چه کسی خط مشی سازمان را تعیین می‌کند؟ به چه کسی پاسخگو است؟ و مدیریت آن چه طور تعیین می‌شود؟ و بسیاری پرسش‌های دیگر از این دست.
برای مشاهده اینفوگرافیک با کیفیت بالا روی آن کلیک کنید.
