اعلامیه جهانی حقوق بشر به طور گسترده به عنوان استاندارد اصلی حقوق بشر پذیرفته شده است؛ استانداردی که همه باید بهآن احترام گذاشته و از آن حفاظت کنند.
هیئتهای مرتبط با منشور سازمان ملل متحد براساس این منشور تأسیس شده، فعالیت های کلان حقوق بشر را انجام میدهند، مخاطبین نامحدود دارند، و فعالیتهای خودرا بر اساس رأی اکثریت انجام میدهند.
هیئتهای مرتبط با معاهدات سازمان ملل متحد بر اساس مفاد یک معاهده خاص تشکیل شده، فعالیتهای محدودتری را بر اساس مجموعه مسائل مطرح شده در یک معاهده انجام میدهند، تنها به مسائل کشورهایی میپردازند که معاهده را تصویب کردهاند، و بر اساس اجماع تصمیمگیری میکنند.
ده هیئت مبتنی بر معاهدات حقوق بشر وجود دارند که بر پیادهسازی معاهدات بینالمللی اصلی حقوق بشر نظارت میکنند.
یکی از مرسومترین گامهای تبدیل شدن به یکی از طرفین معاهده، امضا کردن آن است.
شروط به کشورها اجازه میدهند که تبدیل به یکی از طرفین معاهده شده و در عین حال خود را از تعهد به یک ماده، بخش یا بند خاص که تمایلی به تبعیت از آن ندارند معاف کنند.
پروتکلهای اختیاری راهنماییهایی را در خصوص رویههای جاری در معاهدات ارائه کرده یا بخشهای زیادی از معاهده را پوشش میدهند.
تصمیمات اتخاذ شده در سازمان ملل متحد به دو دسته تقسیم میشوند: تصمیمات الزام آور و تصمیمات غیرالزام آور.