نقشه حوزه‌های انتخابیه: جائی که توزیع ناعادلانه کرسی‌های مجلس به ضرر اصولگرایان تمام شد

نقشه زیر حوزه‌های انتخابیه‌ای را نشان می‌دهد که در انتخابات سال ۹۴ مجلس شورای اسلامی امکان داشت اصولگرایان نامزدهای بیشتری به مجلس بفرستند. در ایران کرسی‌های مجلس به شیوه‌ای عادلانه میان حوزه‌های انتخابیه تقسیم نشده‌اند. این بدان معنی است که در برخی مناطق جمعیت حوزه به ازای هر نماینده مجلس در حوزه بسیار بیشتر یا کمتر از حد میانگین کل کشور است. نبض‌ایران پیشتر این موضوع را با شرح و تفصیل در یک شماره نبض‌نامه، تحت عنوان، کرسی‌های مجلس و چالش توزیع عادلانه آن مورد کنکاش قرار داده است. حال با روشن شدن نتایج مرحله نخست انتخابات مجلس شورای اسلامی، این سؤال مطرح می‌شود که توزیع ناعادلانه کرسی‌ها چه تأثیر عملی در نتایج انتخابات می‌تواند داشته باشد. برای پاسخ به این پرسش، نخست حوزه‌هایی که در وضعیت غیرقابل قبول از نظر نسبت جمعیت به نماینده قرار دارند شناسائی شدند. بدین منظور، راهنمای کمیسیون ونیز برای اجرای صحیح امور انتخاباتی به عنوان استاندارد بین‌المللی معتبر در این زمینه ملاک قرار گرفت. این راهنما تصریح می‌کند که جمعیت حوزه‌ها به ازای هر نماینده نمی‌بایست بیش از ۱۰ درصد با میانگین کل کشور تفاوت داشته باشد و هرگز نباید از ۱۵ درصد بیشتر شود. بر این مبنا، حوزه‌هایی که جمعیت آن به ازای هر نماینده بیش از ۱۵ درصد متوسط کشور است مشخص شدند (به این نقشه رجوع کنید). سپس از میان حوزه‌های مشخص شده، آن‌هایی که لااقل یک نماینده اصولگرا انتخاب کرده‌اند استخراج شدند. نقشه زیر این حوزه‌ها را با رنگ قرمز نشان می‌دهد. از آن‌جا که در این حوزه‌ها رأی‌دهندگان به نامزدهای اصولگرا گرایش داشته‌اند، می‌توان فرض کرد اگر حوزه انتخابیه کرسی‌های بیشتری در مجلس داشت احتمالا نامزدهای بیشتری از این طیف سیاسی انتخاب می‌شدند. برای اطلاعات بیشتر در مورد هر حوزه، روی آن کلیک کنید. همان‌طور که در نقشه دیده می‌شود، مشهد از جمله شهرهای بزرگی است که در صورت منصفانه توزیع شدن کرسی‌های مجلس اصولگرایان می‌توانستند در آن‌ها موفق‌تر عمل کند. البته پر واضح است که در این تحلیل عوامل دیگر، همچون رد صلاحیت توسط شورای نگهبان در نظر گرفته نشده. تحلیل مشابهی در مورد نامزدهای فهرست امید را این‌جا بخوانید. نقشه‌های مرتبط:

دیگر منابع مرتبط با انتخابات