پس از تحمل سختی‌های جنگ جهانی اول و دوم، چند کشور احساس کردند که باید هیئتی بین‌المللی برای حفظ صلح در جهان و تضمین و حفاظت از کرامت و حقوق بشر تأسیس شود. این ایده با تأسیس سازمان ملل متحد (UN) در سال ۱۹۴۵ محقق شد.
حقوق بشر مجموعه‌ای است از حقوق بنیادین و غیر قابل انتقال که افراد ذاتأ به دلیل انسان بودن خویش از آنها برخوردار هستند– اعلامیه جهانی حقوق بشر
در سال ۱۹۴۸سازمان ملل متحد اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR) را تهیه کرد؛ اعلامیه‌ای که راه را برای ارائه استانداردهای زیادی جهت حفاظت از کرامت انسانی هموار نمود. این اعلامیه برای نخستین بار در تاریخ بشر حقوق بنیادین مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، و فرهنگی که تمام انسان‌ها باید از آن برخوردار باشند را تعریف کرد. به مرور زمان این اعلامیه به‌عنوان معیار استانداردهای حقوق بشر پذیرفته شد؛ استانداردهایی که همه افراد باید به آنها احترام گذاشته و از آنها حفاظت کنند.
اعلامیه جهانی حقوق بشر به همراه میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR)، دو پروتکل الحاقی آن، و میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، در مجموع لایحه بین‌المللی حقوق بشر را تشکیل می‌دهند.
النور روزولت به‌عنوان رئیس کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل، عامل اصلی تهیه اعلامیه جهانی حقوق بشر بود.