۲. سازماندهی کمپین‌های اطلاع‌رسانی عمومی و حمایتی
یکی از راه‌های اصلی وادار کردن دولت برای اعمال تغییرات مدنظر سازمان‌های جامعه‌مدنی مانند پیروی از استانداردهای حقوق بشر، اطلاع‌رسانی عمومی و برپایی کمپین‌های حمایتی هدفمند است. این کمپین‌ها می‌توانند از یک سو توجهات را به کم‌کاری‌های دولت جلب کرده و از سوی دیگر در صورت لزوم، اقدامات مثبت دولت را نیز مورد تأکید قرار دهند.
کمپین‌های اطلاع‌رسانی می‌توانند شکل‌های متنوعی داشته باشند. تمرکز این کمپین‌ها ممکن است بر چنین مواردی باشد: اطلاع‌رسانی عمومی در‌خصوص حقوق مردم، انتشار مفاد موافقت نامه‌های امضا شده توسط دولت (و تشریح معنای واقعی "امضاء یک موافقت‌نامه") و توضیح روش‌های مشارکت مردم (شامل جمع‌آوری شواهد نقض حقوق بشر یا تماس گرفتن با مقامات دولتی محلی).
کمپین‌های اطلاع‌رسانی عمومی می‌توانند از رسانه به عنوان ابزار اصلی خود استفاده کرده یا بیشتر بر عموم مردم متمرکز بوده و از روش‌های فردی یا دهان به دهان استفاده کنند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره طراحی و پیاده‌سازی کمپین‌های حمایتی از ابتدا تا پایان به دوره آموزش مجازی فعالیت های حمایتی نبض ایران مراجعه کنید.
کمپین‌های اطلاع‌رسانی عمومی معمولأ اولین مرحله از کمپین‌های حمایتی بزرگتر هستند. اگر ابتدای این درس و بحث درباره "کنشگران جامعه‌مدنی به‌عنوان منابع" را به یاد آوریم درخواهیم یافت که گروه‌های جامعه مدنی ممکن است در پی برپایی کمپین‌های حمایتی باشند که تمرکز آن‌ها بر تبعیت دولت از استانداردهای حقوق بشر و پیاده‌سازی این استانداردها است. این امر می‌تواند جایگاه سازمان‌های جامعه‌مدنی یا ائتلاف‌ها را نزد دولت ارتقا دهد. معمولأ هنگامی که سازمان‌های جامعه‌مدنی فعالیت‌های دولت را مورد انتقاد قرار داده و آن‌ها را بد جلوه می‌دهند، با واکنش‌های منفی دولت مواجه می‌شوند. اگر گروه یا ائتلافی بتواند کار خود را با تأکید بر موفقیت های هر‌چند کوچک آغاز کند، می‌تواند دسترسی بیشتری به حوزه‌های مهم‌تر کمپین خود داشته باشد (مانند دسترسی به نهادها یا بایگانی‌های دولت).
اما اغلب کار به این آسانی پیش نرفته و حتی اگر موفقیتی حاصل گردد، تعداد آن بسیار ناچیز است. در تلاش برای وادار کردن دولت به تبعیت از استانداردهای بین‌المللی حقوق بشر، ممکن است نیاز به جلب توجه دست‌اندر‌کاران، از جمله مقامات دولتی، به مسائل ناخوشایند و جزئیات آشکار زیادی باشد. این امر بدون مخاطره نیست، بنابراین همکاری با سازمان‌های همفکر بهترین گزینه است. در این مرحله می‌توان با شبکه‌ها یا شرکای منطقه‌ای یا بین‌المللی نیز مشارکت کرد. عفو بین‌الملل، OxFam (که در زمینه حقوق اقتصادی و حقوق بشر فعالیت می‌کند) و مؤسسه نجات کودکان همه مثال‌های خوبی از کمپین‌های اطلاع‌رسانی عمومی و حمایتی را در وب‌سایت‌های خود دارند.