- باعث تداوم این توهم میشود که مردم از سیستمی که رژیم برپا کرده حمایت میکنند.
- احساس رضایت تولید شده را تبلیغ و ترویج میکند.
- به حکمران مستبد و خودکامه فرصت میدهد تا به حامیان خود و به جهانیان اعلام کند که به آزادیهای مدنی اساسی مانند حق آزادی بیان و ارتباط آزاد معتقد است، بی آنکه دردسر مجازات کسانی که بهطور علنی مخالفت میکنند را تحمل کند.
- مانع از گفتگوی صادقانه و شفاف در مخالفت با یک نظام حقوقی ناعادلانه میشود.
خودسانسوری موجب رستگاری دنیا و آخرت مستبد است. مردم خودبخود از ترس مجازات سکوت میکنند، بنابراین رژیم مجبور به صدور قوانین شرمآور یا اقدام برای سرکوب آزادی بیان نیست. این امر به قدرتمندان اجازه میدهد تا تفسیر حقوق بشر در کشور را بدست بگیرند و در عین حال فعالانه مردم را از صحبت کردن منع میکند.