در زمانی که شما مطالعات مقدماتی لازم را انجام داده‌اید و اطلاعات را از گفت‌وگوها، فیلم‌ها و یا فایل‌های صوتی مختلف گردآوری کرده‌اید، نوبت به انتخاب راهی برای به اشتراک‌گذاری آن‌ها می‌رسد.
اطلاعات شما می‌تواند از طریق رسانه‌های مختلف توزیع شود. شما می‌توانید از شبکه‌های اجتماعی آنلاین، وبلاگ‌ها، یوتیوب، ویمئو و سایت‌هایی نظیر نبض ایران استفاده کنید. در این قسمت تمرکز ما بر چگونگی روش‌هایی خواهد بود که می‌توانید از ابزارهای هیجان‌انگیز اینترنتی، برای رساندن پیام خود به جهانیان استفاده کنید.
نبض ایران
پایه و اساس کار وب‌سایت «نبض ایران» به مانند وب‌سایت یوشاهیدی Ushahidi، بر اساس جمع‌آوری اطلاعات از طریق منابع اجتماعی شهروندان است. یوشاهیدی، یک شرکت نرم افزار غیر انتفاعی است که فعالیت‌هایش مبتنی بر جمع‌آوری اطلاعات، نقشه‌سازی از اطلاعات و نقشه‌برداری تعاملی از مکانی است که در آن خشونت یا نقض حقوق اتفاق افتاده است. تعامل اجتماعی و فعالیت شهروندی برای جمع‌آوری و ثبت اطلاعات، اساسی‌ترین وجه تمایز سایت یوشاهیدی است.
در وب‌سایت «نبض ایران»، گزارش‌های مربوط به نقض حقوق بشر، روی نقشه ایران نشان داده می‌شوند و محل رویداد مورد نظر را نمایش می‌دهند. «نبض ایران» این امکان را می‌دهد که به صورت ناشناس گزارش خود را ارسال کنید و اطلاعات گردآوری شده را با دیگران به اشتراک بگذارید. فقط کافی‌ست بهاین وب سایت مراجعه و روی submit a report. «تسلیم گزارش» کلیک کنید. به این ترتیب، با باز شدن یک فرم، در نحوه ارسال اطلاعات‌تان راهنمایی می‌شوید. شما می‌توانید فایل‌های صوتی یا تصویری خود را نیز به اطلاعات ارائه شده در فرم یادشده اضافه کنید.
همانطور که عنوانی را انتخاب کرده‌اید و خلاصه‌ای از گزارش‌تان می‌نویسید، آنچه یاد گرفته‌اید را به خاطر بیاورید. عنوانی انتخاب کنید که موضوع مستندسازی شما را به صورت خلاصه توضیح دهد. مثلاً اگر در مورد بازداشت خودسرانه یک روحانی مسیحی اطلاعاتی گردآوری کرده‌اید، آن را در موضوع خود بگنجانید.
«شش چه» را در خلاصه‌نویسی خود در نظر بگیرید. به این شکل می‌توانید مطمئن باشید که تمام وقایع اصلی را پوشش داده‌اید و به مردم امکان دانستن آن چیزهایی را داده‌اید که یافته‌اید.
یوشاهیدی
یوشاهیدی که به زبان سواحیلی به مفهوم «شهادت» یا «شاهد» است، در سال ۲۰۰۸ پس از انتخابات مناقشه‌آمیز ریاست جمهوری در کنیا آغاز به کار کرد. خشونت و بحران در کشور کنیا در سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ ادامه داشت و یوشاهدی تبدیل به شبکه‌ای برای جمع‌آوری اظهارات شاهدان عینی، گزارش‌های شهروندی و تمامی مستندات مربوط به خشونت و نقض حقوق بشر در این کشور شد.
این نرم‌افزار همچنین به شهروندان، اجازه می‌داد تا متن پیام‌های خود را از طریق ایمیل یا پیامک تلفنی بفرستند. گزارش‌های جمع‌آوری شده روی یک نقشه از نقشه‌های گوگل ثبت می‌شد تا نقشه سازی‌ای از خشونت موجود باشد.
برای به ثبت رساندن خشونت و نقض حقوق بعد از انتخابات ۲۰۰۸ کنیا، وب‌سایت یوشاهدی به کاربران اجازه ارسال پیامک به یکی از شماره‌های از قبل تعیین شده در این سایت را می‌دهد. این پیامک از رابطی دیجیتال عبور می‌کند - به نام FrontlineSMS – و روی سرور اصلی یوشاهیدی ذخیره می‌شود. رابط تحت اینترنت یوشاهیدی، آنگاه با استفاده از گوگل مپ (Google Map) محل خشونت گزارش شده را مشخص می‌کند.