این هفته با حقوق بشر در ایران
آزادی بیان
۱۵ مهر، اعلام شد که ایران نمایشگاه بینالمللی کتاب فرانکفورت را به دلیل حضور سلمان رشدی، نویسنده هندی-بریتانیایی تحریم میکند. هرچند در سالهای اخیر مقامات ایرانی سعی کردهاند سیاست رسمی کشور را از فتوای قتل رشدی که توسط رهبر پیشین نظام اعلام شده بود حفظ کنند، اما چنین رویدادهایی یادآور خطری است که نویسندگان و به طور کلی آزادی بیان در ایران را بهطور مستمر تهدید میکند.
۲۰ مهر، هیئت نظارت بر مطبوعات دستور توقیف روزنامه «رویش ملت» را صادر کرده و پرونده این روزنامه را به دادگاه مطبوعات ارسال کرد. دلیل این تصمیم آن است که روزنامه رویش ملت، در تیتر خبر مربوط به کشته شدن سرتیب حسین همدانی، از فرماندهان سپاه پاسداران در سوریه، از لفظ «شهید» استفاده نکرده.
همانروز، حسن شیخآقائی، مدیر مسئول وبسایت خبری-تحلیلی روانگه در شهر مهاباد بازداشت شد. در پی بازداشت شیخآقایی این وبسایت از دسترس خارج شده. تا کنون دلیل و محل بازداشت این فعال مدنی مشخص نیست.
کنشگری مدنی
این ماه، اتحاد برای ایران، جزوه راهنمائی را منتشر کرد تحت عنوان، فعالیت امن، کاهش خطر و هزینه بازداشت. این جزوه که با همکاری گروهی از فعالان سیاسی و روزنامهنگارانی تهیه شده که پیشتر در ایران بازداشت یا زندانی شده بودند، تلاش میکند افراد را از تهدیدهایی که ممکن است موجبات بازداشتشان را فراهم سازد آگاه سازند. همچنین جزوه دستورالعملهایی دارد برای کاهش خطر شکنجه و کلا کاهش هزینههای بازداشت و حبس برای فعالان سیاسی و مدنی در ایران.
همچنین این ماه، امین احمدیان، همسر بهاره هدایت طومار اینترنتی را تهیه کرد به همراه نامه سرگشادهای به رهبر جمهوری اسلامی ایران تا از او خواستار آزادی همسر زندانیاش شود. تا هنگام تحریر این سطور، طومار یادشده بیش از ۶۵،۰۰۰ امضاء جمع کرده است.
حقوق زندانی
۱۳ مهر، اعلام شد که اعتصاب غذای خشک جان محمود بهشتی لنگرودی را تهدید میکند. بهشتی لنگرودی سخنگوی پیشین کانون معلمان ایران است که به دلیل فعالیتهای صنفی در سال ۱۳۹۲ به نه سال زندان محکوم شد.
همانروز، گروهی از معلمان که قصد داشتند همزمان با روز جهانی معلم، علیه بازداشت همکاران خود اعتراض کنند، به دلیل تهدید مقامات امنیتی مجبور شدند تجمع خود را پنج روز به تعویق بیاندازند.
۱۵ مهر، خبر رسید که ارژنگ داوودی، معلم و نویسنده زندانی و محکوم به اعدام که در بیمارستان بستری بود، به دلیل بدهی زندان رجائیشهر کرج به بیمارستان امام خمینی، از بیمارستان اخراج و به زندان باز گردانده شده.
۲۰ مهر، نرگس محمدی، وکیل مدافع و کنشگر حقوق بشری زندانی در ایران، در پی تشنج به بیمارستان منتقل شد. محمدی که از بیماریهای مختلف رنج میبرد از مداوای پزشکی مورد نیاز محروم است. گزارش شده که دست و پای نرگس محمدی را در بیمارستان به تخت زنجیر کردهاند.
محاکمات
۱۹ مهر، سخنگوی قوه قضائیه از اعلام حکم دادگاه پیرامون پرونده جیسون رضائیان خبر داد. با این حال، کماکان خانواده و وکیل این روزنامهنگار ایرانی-آمریکائی از جزئیات حکم اطلاعی ندارند. اعلام حکم دادگاه، مبنی بر محکومیت رضائیان واکنشهای جهانی را در اعتراض به رویه قانونی منجر به صدور حکم در پی داشت.
۲۰ مهر، سازمان عفو بینالملل طی بیانیهای، انجام آزمایش بکارت بر آتنا فرقدانی را شرمآور و نقض حقوق زن در ایران دانست. آتنا فرقدانی، نقاش و هنرمند زن ایرانی که به جرم کشیدن طرح نمایندگان مجلس ایران در زندان به سر میبرد، اخیرا به اتهام دست دادن با وکیل مدافع خود در جریان دادگاه نیز محاکمه میشود. مقامات قضائی ایران، این عمل او را ارتباط نامشروع معرفی کرده و به اجبار از او آزمون بکارت گرفتهاند.
۲۱ مهر، دادگاه انقلاب فاطمه اختصاری و مهدی موسوی، شاعر و کیوان کریمی، فیلمساز را مجموعا به ۲۶ سال زندان و ۴۲۱ ضربه شلاق محکوم کرد. فردای آن روز، کانون نویسندگان ایران با انتشار بیانیهای به حکم دادگاه اعتراض کرد. این افراد به توهین به مقدسات و فعالیت تبلیغی علیه نظام متهم شدهاند. عمده مدارک ارائه شده علیه آنها در دادگاه برپایه نوشتههایشان در محیط مجازی استوار بوده است.
فعالیت آنلاین
به پیشواز ۱۸ مهر، روز جهانی مبارزه با اعدام، کاربران ایرانی تویتر کارزاری را به راه انداختند با هشتگ #چرانهبهاعدام تا از آن طریق استدلال خود برای مخالفت با حکم اعدام را مطرح کنند.
۱۵ مهر، گروهی از کاربران عرب اینترنتی در ایران، با اشاره به لفظ توهین آمیز (و رایج) «عربه دیگه»، هشتگی را با همین عنوان #عرب_دیگه در شبکههای اجتماعی راه انداختند تا علیه قوانین و رفتار تبعیضآمیز علیه اعراب در ایران اعتراض کنند.
اعدام
۱۹ مهر، هشت زندانی در زندان مرکز ارومیه اعدام شدند. این زندانیان همگی به جرائم مرتبط با مواد مخدر متهم شده بودند.
۲۱ مهر، اعدام فاطمه سالبهی، زنی که در ۱۷ سالگی به جرم قتل همسرش بازداشت شده بود، خشم و اعتراض بینالمللی را علیه اعدام افراد زیر هجدهسال در ایران برانگیخت.