حقوق کارگر
سال‌های اخیر، رسانه‌های ایران مملو بوده‌اند از اخبار کارگرانی که در تلاش برای سیر کردن خانواده‌های‌شان علیه پرداخت نشدن دستمزد و مزایای کاری‌شان دست به اعتراض زده‌اند. حال با بالا رفتن بیشتر قیمت‌ها و افزایش نرخ تورم، هزاران کارگر بار دیگر با درخواست پرداخت حقوق‌شان به خیابان‌ها آمده‌اند. مدت‌هاست بیش از ۳,۰۰۰ کارگر معدن چادرملو یزد خواستار افزایش دستمزدهای‌شان متناسب با نرخ تورم و پرداخت‌شدن حقوق و مزایای عقب‌افتاده‌شان هستند. این کارگران بیش از چهار ماه است که حقوق نگرفته‌اند. ۹ بهمن، نیروهای امنیتی بیش از ۲۰ تن از تظاهرکنندگان را بازداشت کردند. مسعود اسانلو، فعال شناخته‌شده کارگری در مصاحبه با کمپین بین‌المللی برای حقوق بشر در ایران گفت، «طبق قانون کار وقتی کارگران اختلافی به دلیل دستمزد یا درخواست های صنفی با صاحب کار خود پیدا می کنند حق دارند دست از کار بکشند. بنابراین این حرکت آنها غیر قانونی نبوده.» ۱۴ بهمن، بجز بهرام حسنی‌نژاد همه کارگران بازداشتی آزاد شدند. بهرام حسنی‌نژاد کسی بود که اخراج شدن‌اش موج اعتصابات را به دنبال داشت. در خبری مشابه، اعتراض کارگران شرکت ایران‌تایر تا بهمن‌ماه ادامه یافت. این کارگران به عدم وجود امنیت شغلی‌شان اعتراض داشتند. بنابرگزارش‌ها، ۶۰۰ کارگر کارخانه به اعتصاب‌کنندگان پیوسته‌اند تا نسبت به موج اخراج کارگران اعتراض کنند. همچنین در ماه گذشته ۲۰۰ کارگر شرکت فولاد زاگرس در اعتراض به پنج‌ماه تعویق حقوق و عدم پرداخت حق بیمه اجتماعی‌شان تجمع کردند.
آزادی بیان و مطبوعات
دولت حسن روحانی از همان بدو شروع به کار سخنان ترقی‌خواهانه‌ای را پیرامون آزادی‌های مدنی و آزادی بیان مطرح کرده. حتی رئیس‌جمهور در خرداد ماه گذشته در پیام‌های تویتری‌اش گفت: «من هم در زمان شاه و هم در این دوران پیگیر حقوق مدنی بوده‌ام … من همیشه حامی آزادی بیان بوده‌ام … من همیشه دیدگاهی مترقی داشته‌ام.» با این وجود، کانون نویسندگان ایران در اعلامیه اخیر خود ادعا می‌کند که وزارت اطلاعات این گروه را وادار به لغو جلسه ماهانه خود کرده. این اعلامیه که تنها دو هفته پس از درخواست حسن روحانی برای رفع محدودهای اعمال شده بر هنرمندان منتشر شده، توان رئیس‌جمهور در اجرائی نمودن وعده‌های‌اش را زیر سؤال می‌برد. در همین راستا، ۷۷۲ خبرنگار از روحانی خواسته‌اند تا وعده‌های خود را عملی کرده، اجازه بازگشائی انجمن روزنامه‌نگاران ایران را صادر نماید. این انجمن امیدوار بود بازگشائی‌اش بخشی از دستاوردهای یک‌صد روز نخست دولت تازه باشد، اما درهای‌اش کماکان بسته مانده‌اند.
حقوق اقلیت‌ها
سرکوب و خشونت علیه شهروندان عرب در جنوب ایران کماکان ادامه دارد. در تلاش برای خاموش کردن صدای مخالفان و دگراندیشان در جامعه اعراب، مقامات دولتی آنان را به صورت غیرقانونی بازداشت کرده، شکنجه، اعدام یا تبعید می‌کنند. اوایل بهمن‌ماه، هاشم شعبانی، شاعر عرب، به همراه شخص دیگری به صورت مخفیانه اعدام شدند. چند ماه پیش، دادگاه انقلاب او را به همراه ۱۴ تن دیگر به جرم‌های «محاربه و فساد فی‌الارض»، و «نفی ولایت فقیه» به اعدام محکوم کرده بود. به دنبال بازداشت این افراد، شبکه تلویزیونی پرس‌تی‌وی اعترافاتی را از آنان پخش کرد که تصور می‌رود تحت شکنجه گرفته شده باشند. آنان در این ویدئو ادعا می‌کنند که عضو گروه «المقاومت الشعبیه» بوده و در خانه اسلحه داشته‌اند. اعدام شعبانی سه گرایش مهم در ایران را پررنگ می‌سازد: ادامه سرکوب خشونت‌آمیز اقلیت‌های قومی (شعبانی شهروند عرب) از طریق تهدید به اعدام، ادامه سرکوب آنانی که تلاش می‌کنند از حق آزادی بیان‌شان استفاده کنند و وخامت کلی وضعیت حقوق بشر در ایران. همچنین، بیش از ۴۵ نفر پس از شرکت در مراسم تدفین یک شاعر عرب در اهواز بازداشت شده‌اند. به گفته منابع محلی، پس از پایان مراسم اتوبوس‌های حامل شرکت‌کنندگان توسط نیروی انتظامی متوقف شده و سرنشینان‌شان بازداشت شده‌اند.