این هفته با حقوق بشر در ایران
حقوق بشر
۲۴ فروردین، اتحادیه اروپا تحریم حقوق بشری علیه مقامات ایرانی ناقض حقوق بشر را برای یک سال دیگر تمدید کرد. این تحریم نام ۸۲ مقام ایران را شامل می‌شود.
۲۶ فروردین، وزارت خارجه ایالات متحده گزارش سالیانه حقوق بشر خود را منتشر کرد. در این گزارش خبر از ادامه نقض حقوق بشر در ایران می‌دهد. بر پایه این گزارش در یک سال گذشته اعدام‌های خودسرانه در ایران ادامه داشته و در مجموع ۹۶۴ در کشور اعدام شده‌اند.
حقوق زن
۲۴ فروردین، مهسا ترابی دونده زن شیرازی که به دلیل زن بودن از شرکت در ماراتن شیراز محروم شده بود، دو ساعت پیش از برگزاری مسابقه در اعتراض به این حدودیت ۴۲ کیلومتر معادل طول ماراتن را دوید.
محاکمات
۳۱ فروردین، سازمان عفو بین‌الملل طی بیانیه‌ای خواستار رسیدگی به وضعیت اسماعیل عبدی، دبیر کل کانون صنفی معلمان ایران شد. عبدی به دلیل فعالیت‌های صنفی بازداشت و به جرائمی همچون «تبلیغ علیه نظام» و «اجتماع و تبانی به‌قصد اخلال در نظم عمومی» متهم و در مجموع به ۱۶ سال حبس محکوم شده.
آزادی بیان
یک اردیبهشت، سازمان گزارش‌گران بدون مرز گزارش سالیانه‌اش پیرامون آزادی بیان در جهان را منتشر کرد. بر اساس این گزارش ایران در رتبه ۱۶۹ از ۱۷۹ کشور جهان قرار دارد. این گزارش ایران را یکی از سرکوبگرترین کشورها در زمینه آزادی مطبوعات و روزنامه‌نگاران می‌خواند.
همانروز از ایران خبر رسید که صبری حسن‌پور، مجری تلویزیون فارسی زبانی در هلند که به ایران سفر کرده بود بازداشت شده. نام این شبکه تلویزیون «سیمای رهایی» است و در آن مطالبی در انتقاد از جمهوری اسلامی پخش می‌شده.
مسئولیت‌پذیری مقامات
۳۰ فروردین، دادستان زنجان در اقدامی نادر حکم بازداشت شهردار این شهر را صادر کرد. دلیل بازداشت شهردار مرگ پسربچه شش ساله‌ای است که در چاه عمیقی که درپوش و حفاظ نداشته افتاده بود. دادستان زنجان، شهردار منطقه مزبور و شهردار کل شهر زنجان را به عنوان بالاترین مقام مسئول در این مورد بازداشت کرد. دادستان زنجان اعلام کرده که پیشتر در این زمینه به شهرداری هشدار داده شده بود.
آزادی اجتماعات
۳۰ فروردین، نیروی انتظامی در تهران مانع از تجمع مقابل سفارت افغانستان برای همدردی با خانواده ستایش شد. ستایش دختر افغانی بود که چند روز پیش از آن توسط پسر همسایه به طرز فجیعی به قتل رسیده بود. قتل این کودک شش ساله در ورامین موجب اعتراضات در افغانستان به عدم رسیدگی مقامات قضائی به پرونده قربانیان افغان در ایران شد. شبکه‌های اجتماعی فارسی زبان نیز در روزهای پس از این واقعه پر از همدردی با خانواده این کوک شده بود.
بازداشت خودسرانه
۳۰ فروردین، نیروی انتظامی اعلام کرد در تهران از ۷۰۰۰ «مأمور نامحسوس امنیت اخلاقی» را برای ردگیری و گزارش ناهنجاری‌های رفتاری از جمله، «کشف حجاب بانوان، مزاحمت برای نوامیس، آلودگی صوتی» و .. به خیابان‌های تهران اعزام می‌کند. این اقدام نیروی انتظامی اعتراض برخی فعالان مدنی و سیاسی از جمله شخص رئیس‌جمهوری را نیز برانگیخت. نبض‌ایران از کاربران‌اش پرسید، با وجود کسر بودجه نیروی انتظامی، آیا تأمین هزینه‌های چنین نیروی به معنی کاستن از توان نیروی انتظامی در تأمین امنیت مردم در تهران نخواهد بود؟
حقوق زندانی
۲۴ فروردین، انجمن جهانی قلم از مقامات ایرانی خواست نرگس محمدی، روزنامه‌نگار زندانی در زندان اوین را آزاد کنند. محمدی اخیرا بعد از ماه‌ها اجازه یافته تا با فرزندانش تلفنی گفتگو کند.
۲۵ فروردین، اعلام شد که پرونده تازه‌ای علیه سید محمدحسین کاظمینی بروجردی باز شده. این روحانی محبوس در زندان اوین ۱۱ سال است که نه به مرخصی فرستاده شده و نه دسترسی به مداوای پزشکی داشته. وی با بیماری‌های مختلف روبرو است. این مرجع تقلید به دلیل ابراز عقایدش علیه ولایت فقیه محاکمه و زندانی شده است.
همان روز، مهدی کروبی از رهبران جنبش سبز نامه سرگشاده‌ای را خطاب به حسن روحانی منتشر کرد. کروبی که چند سال است در حبس خانگی به سر می‌برد از روحانی می‌خواهد تا پیگیر برگزاری دادگاهی علنی برای او باشد. طبق قانون اساسی ایران دادگاه متهمان سیاسی می‌بایست علنی و با حضور هیئت منصفه برگذار شود. نامه کروبی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های ایرانی خارج از کشور بازتاب گسترده‌ای یافت. ۳۰ فروردین، علی مطهری نماینده مجلس از تهران گفت رئیس‌جمهور مسئول پیگیری رفع حصر سران جنبش سبز است.
۲۶ فروردین، محمد سیف‌زاده، وکیل سرشناس ایرانی در مصاحبه‌ای به تشریح شرایط بد زندانیان سیاسی در ایران پرداخت. سیف‌زاده که به دلیل قبول وکالت پرونده‌های متهمان سیاسی خود به پنج سال زندان محکوم شده بود، اسفندماه گذشته و با پایان دوره محکومت‌اش آزاد شد. وی در این مصاحبه به مواردی همچون «تغدیه نامناسب، شرایط غیربهداشتی زندان، پارازیت هایی که برای از کار انداختن موبایل ها فرستاده می شود، تعلل در اعزام زندانیان بیمار به بیمارستان، فشارهای روانی، کمبود ساعات هواخوری» اشاره می‌کند.
۲۷ فروردین، اعلام شد که وضعیت جسمی حسین رونقی ملکی، زندانی سیاسی زندان اوین در شرایط بحرانی قرار دارد. رونقی ملکی در اعتراض به عدم دسترسی به مداوای درمانی دست به اعتصاب غذا زده است.
۲۸ فروردین اعلام شد که امید کوکبی، زندانی دیگر زندان اوین مبتلا به سرطان کلیه است. کوکبی دانشجوی دکترا در آمریکا بود که هنگام دیدار خانواده در ایران بازداشت شد. وی که حاضر به همکاری با حکومت ایران در پروژه هسته‌ای نشده بود، به همین دلیل ۱۰ سال حکم زندان گرفت. گزارش‌ها از ایران حاکی است که پزشکان در زندان یک کلیه کوکبی را بیرون آورده‌اند. در هفته گذشته، کاربران در توئیتر از حکومت ایران خواسته‌اند تا کوکبی را آزاد کند.
۲۹ فروردین، وب‌سایت هرانا فراخوانی را منتشر کرد برای کمک به افشین سهراب‌زاده دیگر زندانی سیاسی مبتلا به سرطان. سهراب‌زاده که به سرطان روده مبتلا است استطاعت پرداخت وثیقه و هزینه‌های درمان سرطان روده خود را ندارد. هرانا از شهروندان ایرانی می‌خواهد تا به این زندانی سیاسی کمک کنند.
۳۰ فروردین، سعید رضوی فقیه، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی سابق طی نامه سرگشاده‌ای از فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواست سفر خود را به ایران یک روز طولانی‌تر کرده و به زندان‌های کشور هم سری بزند. رضوی فقیه خود چند روز پیش از آن از زندان آزاد شده بود. سفر خانم موگرینی به ایران با درخواست‌های مختلف از داخل و خارج از کشور مبنی بر تأکید او بر اصول حقوق بشر در ایران همراه شد.
۳۱ فروردین، حسین غلامی‌آذر، روحانی زندانی در زندان اوین به دلیل ضرب و شتم توسط مأموران زندان به بیمارستان منتقل شد. در آن هنگام غلامی‌آذر شانزدهمین روز اعتصاب غذای خود به سر می‌برد. وی به دلیل بی‌عدالتی‌ها در نظام قضائی ایران دست به اعتصاب غذا زده است.
دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی
همزمان با آغاز رسمی فعالیت‌های انتخاباتی نامزدهای دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی، شماره تازه نبض‌نامه تحت عنوان «ترکیب مجلس دهم و گستره جغرافیایی پایگاه جناح‌های سیاسی در کشور» منتشر شد. این شماره نبض‌نامه با کمک نقشه حوزه‌های انتخابیه در کشور نتایج انتخابات دور نخست را بررسی می‌کند. از جمله با ترسیم گستره جغرافیایی حوزه نفوذ جناح‌های سیاسی مختلف شرکت کننده در انتخابات به بررسی پایگاه اجتماعی آنها در مناطق مختلف کشور می‌پردازد. این شماره همچنین شرایطی را بررسی می‌کند که به دلیل ناعادلانه توزیع شدن کرسی‌های مجلس فهرست امید و فهرست اصولگرایان هریک از این وضعیت متضرر شده‌اند.
اعدام
۲۵ فروردین، هشت زندانی در زندان رجائی‌شهر کرج و پنج زندانی در زندان مرکزی رشت اعدام شدند.
همانروز هشت زندانی در زندان‌های استان گلستان با میانجیگری افراد خیرخواه مورد بخشش شاکیان قرار گرفته از اعدام رهانیده شدند.
۲۷ فروردین، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل خواستار توقف موقت مجازات اعدام در ایران شد. این کمیساریا از جمهوری اسلامی ایران خواسته تا رأی‌گیری مجلس شورای اسلامی پیرامون لغو حکم اعدام برای قاچاقچیان مواد مخدر از اعدام این محکومان خودداری کند.