این مطلب تحت عنوان «حواسها را پرت کن، تفرقه بیانداز، حذف کن: استفاده از مفاهیم شفافیت و مسئولیتپذیری برای توجیه وضع مقررات بر فعالیت نهادهای جامعه مدنی» توسط «طرح شفافیت و مسئولیتپذیری» منتشر شده است. مقاله جنبهای از گرایش جهانی به منظور انقباض فضای مدنی را بررسی میکند که در آن حکومتها به بهانه شفافیت و مسئولیتپذیری محدودیت بر سمنهای فعال در حوزههای سیاست و ترویج را توجیه میکنند.
نوشتار مروری دارد بر اقدامات قانونی اخیر علیه جامعه مدنی؛ مواردی همچون حداقل الزامات برای دریافت کمک مالی، مجازات برای عضویت در سمنهای بدون مجوز و نیاز به کسب مجوز حکومتی برای عضویت در شبکههای بینالمللی. همچنین سه دلیلی که حکومتها برای وضع مقررات برای سمن(سازمانهای مردمنهاد)ها به آن متوسل میشوند نیز قید شده است که عبارتند از شفافیت منابع مالی، به خصوص در مورد منابع خارجی؛ اعلام دارائی و درآمد رئسای سمنها؛ و الزام به مسئولیتپذیری در همه جزئیات. هرچند این مقررات ممکن است منطقی به نظر برسد، اما در عمل چنین مقرراتی الزامات و مکانیزمهایی را به سمنها تحمیل میکند که با مداخله و فشار بیش از حد فعالیتشان را با مشکل مواجه کرده یا به طور کامل مانع آن میشود. حکومتهایی که مقررات را در چارچوب شفافیت و مسئولیتپذیری تنظیم میکنند سمنها را در موضعی دفاعی قرار داده، آنان را نهادهایی با امتیازات خارجی و بدون پایگاه گسترده محلی جلوه میدهند.
بخش سوم این نوشتار برای کمکدهندگان و سمنها در کوتاه، میان و بلند مدت هجده توصیه مشخص ارائه میکند تا سمنها بتوانند برای مقاومت هنگام بستهتر شدن فضای مدنی از آن استفاده کرده، حتیالامکان به فعالیتشان برای تشویق مسئولیتپذیری و شفافیت بیشتر در حکومت ادامه دهند.