اکنون که با روش شناسایی منبع، تایید محتوا و مقایسه زمینه اطلاعات آشنا شدید، زمان آن رسیده که برای فرآیند احراز هویت و تایید صلاحیتی که می‌خواهید انجام دهید، معیارها و قراردادهای مشخصی را طراحی کرده و توسعه دهید. به بیان دیگر، شما به رویه و سیستمی نیاز دارید که به شما بگوید چه اطلاعاتی را بررسی کنید و حد این بررسی تا به کجاست.
به‌عنوان یک شهروند - ناظر، روزانه مقدار زیادی از اطلاعات بدست شما می‌رسد. داشتن مجموعه‌ای از معیارها برای تعیین سطح درستی و صحت اطلاعات و نیز قراردادی که نحوه نقد و بررسی این اطلاعات را تبیین کند، نه تنها امکان حرکت موثر در طول روند تعیین صلاحیت را فراهم می‌کند، بلکه به شما اجازه می‌دهد تا در زمان مناسب و به موقع به انتشار اطلاعات بپردازید.
مرحله اول: انتخاب مواردی که می‌خواهید به تایید اعتبار آن بپردازید
لزوماً نباید همه چیز را بررسی و تایید کنید. مهم‌ترین بخش اطلاعات را با نگاه به نوع و میزان اطلاعات دریافتی انتخاب کنید. البته ارزیابی همه اطلاعات گردآوری شده، می‌تواند معیار خوبی برای ارزیابی ظرفیت خود شما باشد. گاهی اوقات داشتن حجم کمی از حقایق که به خوبی ارزیابی شده‌اند، از داشتن حجم بالایی از حقایق که ارزیابی نصفه نیمه‌ای دارند بهتر است.
مرحله دوم: انتخاب معیارهای تایید اعتبار
مجموعه‌ای از معیارها را برای ارزیابی صحت اطلاعات تعیین کنید. سطح بررسی یک موضوع، اغلب بستگی به امکاناتی دارد که در حال حاضر در دسترس شما موجود است (برای مثال، دسترسی به اینترنت یا یک منبع قابل اعتماد). بنابراین، بایستی برای حد توقع خود از ارزیابی و تایید اطلاعات، درجات مختلفی را متصور شوید. در نهایت، اگر از صحت برخی اطلاعات اطمینان کافی نداشتید یا تایید درستی آن‌ها امکان‌پذیر نبود، هم‌چنان می‌توانید آن اطلاعات را منتشر کنید، به این شرط که بر "تایید نشده" یا "مشکوک" بودن چنین اطلاعاتی تاکید کنید و تا جایی که ممکن است و ساختار اجازه می‌دهد، پیرامون آن توضیحاتی ارائه کنید.