مراقب کسانی (به خصوص مقامات دولتی) باشید که با بهانه قرار دادن مضامینی مانند وحدت ملی، امنیت، تاریخ، تعهد به رهبران ارشد، مذهب و یا با تلقی خیانت و خطر از انتقاد به حکومت، در تلاش برای ساکت کردن مخالفان خود هستند. به سنت و فرهنگ دینی احترام بگذارید، ولی به دیگران اجازه ندهید از این ارزشها بهعنوان ابزاری برای سانسور استفاده کنند.
این نوع از استدلالها زمانی که با احساساتی همچون میهنپرستی، ملی گرایی و شعارهای دیگر تحت عنوان "شهروند خوب بودن" بازی میکنند، میتوانند قانع کننده باشند. در دام این شعارها نیفتید. در درس شش، راههای گریز از دام این استدلالها و شعارها و در عین حال مستحکم کردن پیام خود را خواهید آموخت.
در مثال بالا، آیتالله خامنهای توصیههای عمومی نسبت به انتخابات را با "کمک به دشمن" برابر دانسته و بدین وسیله یکی دیگر از تاکتیکهای مشترک تهدید و ارعاب را بکار برده است.
این اظهارات نه تنها به معنای ساکت کردن مخالفان است، بلکه منجر به تداوم فرهنگ خشنودی از عملکرد حکومت نیز میشود. خشنودی به معنای این که: از کسی توقع ابراز نگرانی نسبت به سیاستهای حکومت نمیرود و تنها توقع این است که بهطور کورکورانه از حکومت پیروی شود. این فرهنگ برای مستبدانی که مایل به جلوگیری از تجزیه و تحلیل انتقادی عملکرد و سیاستهای خود هستند کاربرد دارد.
دیکته نانوشته، غلط ندارد! فقط از طریق انجام گفتگوی اجتماعی همهگیر و تضارب آراء و نظرات و ایدهها میتوان به حقیقت دست یافت.